گمَ‌ت کرده‌ام

شنبه ...

ابوحمزه ثمالی ...

به این دعا بود که خودت را به من نشان دادی ...

 

یا قُرَّةَ عَینِی

 

اسْمَعْ دُعآئی یا خَیرَ مَنْ دَعاهُ داع وَاَفْضَلَ مَنْ رَجاهُ راج

دعایم را شنیده گیر ای بهترین کسی که خوانندگان بخوانندش و برتر کسی که امیدواران بدو امید دارند

 

اَینَ فَرَجُکَ الْقَریبُ اَینَ غِیاثُکَ السَّریعُ اَینَ رَحْمَتُکَ الْواسِعَه

کجاست گشایش نزدیکت؟ کجاست فریادرسی فوریت؟ کجاست رحمت وسیعت؟

اَینَ عَطایاکَ الْفاضِلَه اَینَ مَواهِبُکَ الْهَنیئَه اَینَ صَنائِعُکَ السَّنِیه

کجاست عطاهای برجسته‌ات؟ کجاست بخششهای دلچسبت؟ کجاست نیکی‌های شایانت؟

اَینَ فَضْلُکَ الْعَظیمُ اَینَ مَنُّکَ الْجَسیمُ اَینَ اِحْسانُکَ الْقَدیمُ اَینَ کَرَمُکَ

کجاست فضل عظیمت؟ کجاست نعمت بزرگت؟ کجاست احسان دیرینه‌ات؟ کجاست کرمت؟

یا کَریمُ بِهِ وَ بِمُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد فَاسْتَنْقِذْنی وَ بِرَحْمَتِکَ فَخَلِّصْنی

ای کریم به کرامتت و به محمد و آل محمد مرا نجات ده و به رحمتت خلاصم کن

 

یا حَبیبَ مَنْ تَحَبَّبَ اِلَیکَ

ای دوست کسی که با تو دوستی کند

وَیا قُرَّةَ عَینِ مَنْ لاذَبِکَ وَانْقَطَعَ اِلَیکَ

و ای نور دیده کسی که پناه به تو آرد و از دیگران ببرد

اَنْتَ الْمُحْسِنُ وَنَحْنُ الْمُسیئوُنَ 

تویی نیکوکار و ماییم گنهکار،

فَتَجاوَزْ یا رَبِّ عَنْ قَبیحِ ما عِنْدَنا بِجَمیلِ ما عِنْدَکَ

پس درگذر ای پروردگار از زشتی‌های ما به نیکی‌های خود

 

: قرار بود گوشه بگیرم از خلق و سخن با تو ساز کنم .. یادم رفت .. قرار بود همه تن چشم شوم خیره به دنبال تو گردم ... یادم رفت