دل تن گم

دلتنگی راه رفته در تمام وجودم و دست ذره ذره ‌ی جانم گرفته و آورده رسانده‌ است همه‌اش را به لبم

 

اگر مطمئن بودم دوباره به تو می رسم هر آینه آرزوی از تن بیرون آمدنِ جانم را می‌کردم ... حیف که گذشت آن روزهای با تو بودن ... حیف که گر بمیرم هم، برنمی‌گردد آن روزها ... کاش وصال به مرگ میسر بود ...