گمَ‌ت کرده‌ام
« این المضطر الذی یجاب اذا دعا »
کجاست آن مضطری که هرگاه دعا کند. دعایش مستجاب گردد
شب است ... تاریک ... دست توی دست گرم بابا ... نشسته ام توی حیاط مسجد کوفه ... چشم می‌بندم ... بابا ندبه می‌خواند زیر لب و ... کسی امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السوء ... آنقدر دلش درد و غم دارد که بلند بلند و های های ...
صبح که می شود جبرییل بالای سرت بال می گستراند و تو تکیه می‌زنی بر کعبه و بانگ بر می‌داری؛ الا یا اهل العالم .. انا المهدی!
گفتم که بگویم فاطمه‌تان بی وفا نیست ...
حتی اگر غرق شود در موج مصیبت و بلا ...
کی دعا می کنید برای آمدنتان آقا ؟ ...
شما را قسم به همه سرهای از بدن جدا ...
+ از امام باقر (ع) روایت شده که فرمود : « به خدا سوگند گویا من مهدی (ع) را می‌بینم که پشت به حجر الاسود زده و خدا را به حق خود می‌خواند ... به خدا سوگند مضطر در کتاب الله در آیه امن یجیب ... او است .»
+ در حدیث دیگری از امام صادق (ع ) چنین آمده : « این آیه در مورد مهدی از آل محمد(ص) نازل شده ، به خدا سوگند مضطر او است. هنگامی که در مقام ابراهیم دو رکعت نماز به جا می‌آورد و دست به درگاه خداوند متعال بر می‌دارد دعای او را اجابت می‌کند. ناراحتی ها را برطرف می‌سازد و او را خلیفه روی زمین قرار می‌دهد. »
: بی حکمت نیست که چهاردهمین برای شما نوشته شد ...
: هر هفته جمعه‌ها صبح که می‌شد عرق‌چین سفیدش را سر می‌کرد و می‌رفت یادمان شهدا ... ندبه می‌خواند به یادتان ...
